Tarih boyunca edebiyatçıların ve şairlerin ilham kaynağı olmuş, melankolinin, hüznün ve ayrılıkların ayı.
Ayrıca doğduğum ay olması sebebiyle bendeki yeri özeldir.
Eylül ayı ile ilgili birkaç şiir:
Eylül Sabahının Serinliği
Eylül sabahının serinliğini Yaprakların serinliğini Ciğerlerime dolduruyorum
Sessizlik ve serinlik Birleşiyor Yıkanmış güvercinler Ve çok uzakta bir tren sesi
Her zaman yeniden başlamak duygusu Doğuyor içimde Her uyanışımda
Düşmanlarımı bağışlıyorum Daha çok seviyorum dostlarımı Her uyanışımda
Eylül sabahının serinliğini Yaprakların serinliğini Yüreğime dolduruyorum
(Ataol Behramoğlu)
Yağmur Kaçağı
Elimden tut yoksa düşeceğim Yoksa bir bir yıldızlar düşecek Eğer şairsem, beni tanırsan Yağmurdan korktuğumu bilirsen Gözlerim aklına gelirse Elimden tut yoksa düşeceğim Yağmur beni götürecek yoksa beni
Geceleri bir çarpıntı duyarsan Telâş telâş yağmurdan kaçıyorum Sarayburnu’ndan geçiyorum Akşamsa eylülse ıslanmışsam Beni görsen belki anlayamazsın İçlenir gizli gizli ağlarsın Eğer ben yalnızsam, yanılmışsam Elimden tut, yoksa düşeceğim Yağmur beni götürecek yoksa beni