modern hikaye türünün en önemli temsilcilerinden olan rus yazar. kendi adıyla anılan ve hikayede daha çok "durum" kavramını ön plana çıkararak bir ekol oluşturmuştur. onun tam karşısında ise guy de maupassant çıkmıştır. zaten ikisi her zaman birlikte anılır.
Altıncı koğuş'u okumam ile sevdiğim yazarlar listesine giren rus yazar. İnsanı düşündüren, sorgulatan bir kalemi var. Şuraya bırakıyorum alıntılardan birini “-insanoğlunun daha üstününü tadamayacağı iki çeşit mutluluk vardır: biri, yaşamın özünü kavramaya çalışarak özgür ve derin düşünmek, ikincisi de dünyanın hır gürüne boş vererek yaşamak. insan demir parmaklıklar arkasında bile mutlu olabilir. fıçısında yaşayan diyojen'i bir gözünüzün önüne getirin hele. dünyanın en güçlü hakanlarından daha mutluydu. -tüh, o herif aptallığına doymasın!.... diyojen'in ne çalışma odasına, ne de sıcak bir eve gereksinmesi vardı. fıçısında yan gelip yatarak portakalları, mis gibi zeytinleri gövdesine indirmesi için ülkenin sıcak iklimi yetiyordu. herif rusya'da yaşamış olsa, değil aralık ayında mayısta bile soğuktan kaçacak delik arar, ayaz canına okurdu.”