kıyamet sonrası geçen oyun serisi. tüm zamanların en iyi oyunu listelerinde çoğu zaman var. geliştiricileri ise tüm zamanların en iyi oyun geliştiricileri listelerinde daha sık var.
nükleer kıyametten yüzyıllar sonra, insanlar yer altındaki kasaba büyüklüğündeki sığınaklarda izole yaşarken bizim sığınağın su arıtma çipi bozuluyor. sığınağın muhtarı da diyor ki "evladım, kayıtlara baktım, bu sığınak kurulurken bunun yedeğini de göndereceklermiş ama yerine başka sığınağın yedek tarım kitini göndermişler, bizim su artıtma çipini de o sığınağa göndermişler, git iste versinler". böylece ne olduğunu bilmediğimiz dış dünyaya, yüzyıllardır çıkan ilk insan oluyoruz ve oyun başlıyor.
sonra 2, 3, new vegas, 4 ve takibini bıraktığım devam oyunları yapıldı. hangisi iyiydi kötüydü bitmez bir tartışma. tek diyeceğim, her oyunun öncekinden on/yüz yıllar sonra geçmesi kreatif hataydı. post apokaliptik oyun gittikçe uzay operasına döndü. ticari olarak da en büyük hype Fallout 4'de oldu. millet birbirini çiğnedi, kof çıkınca herhangi bir oyun serisi haline geldi.
rpg sistemi g.u.r.p.s. kullanacakken (hani şu ilüminati kartların basan firma) anlaşmazlık sonucu tasarım ekibince geliştirilmiş. s.p.e.c.i.a.l. diye kendi sistemi var. masaüstü oyununu da oynadım, pek bilgisayar oyununun ötesini tatmin edecek bir sistem değil.
yan görevleri oyunun ana görevinden (kabilenin bozulan su çipinin yerine yenisini getirmek) çok daha zevkli olduğu için, ana görevinizi unutup yan görevlere dalmanıza sebep olan oyun.
para için karakterime fahişelik bile yaptırmıştım, hey gidi günler... ama en çok pişman olduğum şey ödül avcılarına resmi olarak katılıp (biraz domino harvey tarzı bir karakterim olsun istemiştim) karakterime dövme yaptırtmak oldu. o dövme çok sıkıntı çıkartıyor başka yerlerde, yaptırtmayın. ya da yaptırın, siz bilirsiniz...
