bilimle ilişkimiz anlamak üzerine değil, birilerinin teorisini çürütmek üzerine. ünlü bir müzisyen performansında hata yapınca -ki bu maxim vengerov bile olabiliyor bazen- "bakın hata yaptı! hata yaptı!" deyip seviniyoruz.
neden böyle yapıyoruz? amacımız ne bizim? maxim vengerov hata yapınca ne geçecek elimize mesela? adam hatasını düzeltip yine kariyerine devam edecek. bir bilim insanının teorisinde kusur varsa, birileri -ve belki de kendisi- düzeltir yine bilim yoluna devam eder. zaten bilim hata yapa yapa ilerler.
bence bunun sebebi ailelerin sadece ders ve başarı odaklı eğitmesi çocuklarını. başarısızlığa, kusurlara tahammülümüz yok.