Sırrı (bkz: telamer) denen merette saklı olan, asırlardır insanın ulaşmak istediği bir hayal olmasıyla dinleri, mitleri ve efsaneleri süslemiş olan bir amaçtır. aslında hücrelerimizin ölüm sebebi zamanla telamer denen yapının hücre bölünmesi için gerekli olan dna eşlenmesine izin vermeyecek kadar kısalması. her hücre bölünmesinde telamer denen yapı bir miktar kısalıyor ve yeteri kadar kısaldığında ise hücrenin tekrar bölünmesi engelleniyor dolayısıyla yenilenemeyen hücreler nihayetinde ölüyor, bununla beraber biz de önce yaşlanıp sonra ölüyoruz. İlginç bir şekilde genlerimizde yeniden telamer sentezlememizi sağlayıp bizi bir nevi ölümsüzlüğe ulaştırabilecek olan bir enzim kodlu ama (bkz: epigenetik) olarak baskılanmış halde bulunuyor Ama kanser gibi durumlarda bu baskılanma ortadan kalkabiliyor veya geçirilen mutasyonlar sonucu bu özelliği edinebiliyor. Sonuç olarak kanser hücreleri bu bakımdan bi'nevi ölümsüz oluyor çünkü çoğaldıkça telamer boyları kısalmıyor ve teorik olarak sonsuz çoğalabilme kapasitesine sahip oluyorlar. Yani ironik bir şekilde, kanser denen ölüm aracının içinde bir ölümsüzlük saklı, mekanizmasını iyi çözebilirsek...