edebiyat ve ilahiyatta geçen bir ifade. bahsedilenlere göre tanrı tüm evreni yarattıktan sonra yarattıklarına dönüp “Elesti bi Rabbikum” (ben sizin rabbiniz değil miyim?) der ve sohbeti dinleyen tüm yaratılanlar "kalu bela" yani "evet" diyerek cevap verirler.
(bkz: bezm-i elest) sohbet meclisi şeklinde çevrilebilecek yarısı farsça, diğer yarısı arapça terim. bezm tarafının anlamı farsça sohbettir. elest ise arapça mastarı elestü olan ben değil miyim anlamında bir fiildir. ikinci kısmının arapça olma sebebi A‘râf sûresinin 172. âyetinden alınmış olmasıdır.