e tamam ben de seni arkadaş olarak görüyorum bunda sıkıntı yok da ama daha öte bir şey olarak da görmek istiyorum. ne kestirip atıyorsun yani düşünmeden etmeden. arkadaşlığımıza zeval gelmeyecek ki.. neyse bana göre bu söz kırıcı. yok arkadaş kalalım yok bilmem ne. neden diye sorarım. yani biraz daha netleşmek isterim böyle söyleyince havada kalıyor bazı şeyler ve kafada kırk tane şey dönüyor. kırıcı abi ya. ben o kadar açıklıkla bir şey söyleyeceğim karşıdaki kestirip atacak. peh. sonra arkadaş kalmaya da pek gerek yok gibi gerçekten.
ben en azından bir şey hissetmiyorsam bunu söylüyorum birisi güzel duygularla geldiğinde. kapıyı da kapatmıyorum zaten böyle kestirip atmak saçma geliyor. belki başka bir zaman başka şekilde karşılaşacak başka duygular uyandıracak bilemezsin. sonuçta değişiyor her şey. eh sen de farklı bakmaya başlıyorsun ulan olabilir mi acaba falan diye. hiç düşünmediğin şeyi düşündürüyor bu durum.
son 2 yıldır birkaç arkadaşım duygularını ifade etti. ikisiyle de hemen hemen aynı şeyleri paylaştık. açıkça konuştuk. biriyle şöyle oldu:
önce teşekkür ettim duyguları için. sonra şuan bir şey hissetmediğimi söyledim. bunu öyle söylemiş olacağım ki ben ona üzüleceğime o bana üzüldü gibi bir şey oldu. o beni teselli etmeye kalktı nerdeyse :) arkadaşım da hissetmiyorsan hissetmiyorsundur tabi diyerek anlayışla karşıladı. çok iyi anlaştığımızı ama şuan düşünmediğimi bu durum arkadaşlığımıza zarar getirmeyeceğine emin olmak isterim dedim. bunu şunun için anlatıyorum. arkadaşımsa zaten iyi bir insandır bana göre. empati yapmak gerekmez mi o halde. sen çok iyi bir insansın demenin bir başka dili değil midir bunu paylaşmak, açık olmak. ve aradaki samimiyeti arttırmak var iken neden bozayım.. sonrasında çok daha kuvvetli bir arkadaşlık ilişkimiz oldu.