havarisel/rabbani geleneğe ve kutsal kitap otoritesi makamına sahip olmadığı için 98786876585 mezhebe bölünmesi çok kolay olan din. bana proto-protestanlık gibi geliyor hep bu yönüyle. bu sebeple galiba sonradan hristiyan olan türkler protestanca davranmaya daha yatkın oluyorlar.
aslında bu otorite boşluğu hadislerle ve halifelik makamıyla giderilmeye çalışılmış ama halifelik daha çok siyasi bir kimliğe büründüğü için pek başarılı olamamış.
osmanlı döneminde bu otorite devlet tarafından sağlandığı için islam biraz daha oturaklı hale gelmiş sanırım. benzer şekilde türkiye'de diyanet işleri başkanlığı bu otorite açığını dolduruyor.
ama yine de, protestanlarda olduğu gibi, herkesin yeni bir mezhep yaratabilmesine çok açık bir din. bu yanıyla budizm'e de benziyor.
not: bu girdi sadece kişisel tespitlerimi içerir. "otorite yok, ondan müslüman değilim." gibi bir tezim yok.sadece katolik bakış açısıyla islam'ın bana nasıl göründüğünü dilim döndüğünce anlatmaya çalıştım.
Normalde "din" ilgili hiçbir şey zerre kadar umurumda değil, ilgimi çekmez fakat ara sıra telefonun ana sayfasında en sola gelip dünyada olan bitenlere göz atıyorum. Bu haber gözüme çarptı.
"Gülsem mi, üzülsem mi yoksa hem gülüp hem üzülsem mi?" diyor insan. Böyle bir şeye gülünmez bile galiba.
çocuk evlilikleri sanki daha önce islam'a dahil değilmiş gibi davranılan din. islam tarihinde çok örneği vardır halbuki.
tamam şu bir gerçek, avrupa'da da soyluların büyük bir bölümü beşik kertmesi. hatta xvi. louis ve marie-antoinette evliliği bunun en yakın tarihli örneği. avrupa'da da zamanında 5 yaşındaki çocuklar nişanlandırılmış antlaşmalar gereği. ama bakıyorsunuz, hepsi de belirli bir olgunluğa erişince evlenmişler.
mesela beethoven, günümüzde yaşasa şu besteyi yaptı diye linç edilirdi herhalde.* bir araştırın bakayım liza hanım kaç yaşındaymış beethoven bu besteyi yaptığında.
