adından da anlşılacağı gibi, ses sentezleyen bir alet. ama sesin tınısına da müdahale edilebildiği için, elektronik olarak enstrüman seslerini emüle etmek mümkündür kendisiyle.
daha elektroniğin çok gelişmediği dönemlerde şöyleyken , 1980'lere doğru şöyle olmuştur.
1990'larda ve 2000'lerde japon müziğindeki çoğu yaylı çalgı partisyonu bununla çalınmıştır. ama satışından çok gelir elde edileceği düşünülen bazı kayıtlar hem synthesizer ile hem de gerçek yaylılarla kaydedilmiş ve iki ayrı versiyon olarak piyasaya sürülmüştür.
bunun dijital ve analog versiyonları var. eğer hiç bilgisayar desteğine ihtiyaç duymadan alan parsons ambiyansı istiyorsanız analog lazım anladığım kadarıyla. "workstation" diye geçiyor (bir farkları varsa ben anlamadım)
ancak asıl büyük ayrım monophonic ve polyphonic arasında. inanması güç ama monofonik olanlarda akor basamıyorsunuz. alet tek ses çıkartıyor. house music vs. yaparkan arkaya o bebe şarkısı gibi melodileri koymaya yarıyor. bir efekt olarak akor üretmek mümkün çoğunda. yani do tuşuna basınca istediğin do akorunu veriyor (çoğu bu kadar gelişkin değil, major akor veriyor sadece)
bir de palyphonic midir nedir o var. iki nota arasında salınım yapıyor, çok tuşa basınca akora benzer bir etki yaratıyor ama özünde monophonic. aha bu polyphonic de bu
bir de aslında synth olmayan, midi controller denilen aletler var. bunlar bilgisayara bağlanmadan bir halta ayramıyor lakin, adları üzerinde, playstation kolu neyse, bunlar o. bilgisayar olan biteni kontrol ediyorlar. o yüzden çok daha ucuzlar.
