ikinci dünya savaşı'nda kullanılan alman, ingiliz ve amerikan uçaklarına göre biraz underrated kalmış olan uçak. bunda biraz japonların donanma ülkesi olması ve uçaklarını da çoğunlukla donanma uçağı olarak tasarlaması etkili sanırım. japonların stuka gibi tasarımlara yönelmesi, koca pasifik okyanusu'nda pek bir işe yaramazdı sanırım. suyu mu bombalayacak adamlar? bu sebeple de daha çok dogfight odaklı uçaklar geliştirmişlerdir.
savaş başlarında dogfight'a giren her zero başına 12 amerikan uçağı düşüyormuş. ama sonra zamanla amerikalılar da skoru eşitlemeye başlamış. 1944 yılındaysa uçaklar artık demode olmuş.
amerikalıların ve ingilizlerin gördüklerinde altlarına işediği bu uçağın demode olmasındaki en büyük sebep radar teknolojisinin gelişmesidir. vur-kaç taktiklerinde çok başarılı olan bu uçaklar, radar ekranında görünmeye başlayınca vur-kaç yapamamaya başlamışlardır. bir de daha kalın derili p-40 uçakları karşısında çok narin kalmışlardır.
buradan çıkartacağımız sonuç, her uçağın bir anti-uçağının bir gün elbette geliştirileceğidir. vietnam savaşı'nda da abd'liler ilk önce sovyet yapımı vietnam uçakları karşısında etkisiz kalmış, ama sonra mcdonnell douglas f-4 phantom ii ile hava üstünlüğünü kazanmışlardır.
north american p-51 mustang'den daha yavaş olmasına rağmen, müttefik pilotların karşılaşmaktan en çok korktuğu uçak.
tıpkı north american p-51 mustang pilotları gibi, supermarine spitfire pilotları da bir zero sürüsüne dalmadan önce iki defa düşünürlermiş. daldıklarında da mümkün olan en kısa süre içinde ortamı terk etmeye çalışırlarmış. çünkü zero'lar spitfire'lara göre havada daha uzun süre kalabiliyormuş.