bazı ensesi kalın kodamanların paralarının bulunduğu banka. eğer ki kodaman aniden ölürse, şifre vermediği ya da şifreyi bilemeyen çocukları - eğer ki mevzuat değişmediyse- paralarını alamıyorlar. bu yüzden isviçre çikolata, saat, çelik ticareti dışında bu paralarla da müreffeh olmuş bir ülke.
bir zamanlar avrupa'nın asker deposuyken, ateşli silahların gelişmesi ve zaman içerisinde zorunlu askerlik kavramının çıkmasıyla adı askerlikten çok finans ile anılmaya başlanmış olan ülke.
1874 yılında isviçre anayasal sisteme geçince isviçrelilerin başka ülke ordularında hizmet etmesi yasaklanmış. sadece vatikan bu yasadan muaf tutulmuş.
tabii bu isviçrelilerin paralı askerlikten uzak durmasına sebep olmuş mu? olmamış. adamlar alışmış bir kere paralı askerlik yapmaya. ama tabii isviçre de anayasadan hiç taviz vermemiş ve paralı askerler bir şekilde yakalandığında/esir düştüğünde onların vatandaşlıklarını iptal etmeye başlamış.
yani esir düşmemek şartıyla bir isviçreli günümüzde de paralı askerlik yapabilir.*