ortodoks hristiyanların aristoteles felsefesinden ödünç aldıkları kavram. aristoteles'e göre bir kapasiteye göre eylemde olma durumudur.
aristoteles'in tanrı anlayışına göre, tanrı yaratım sürecini başlatandır. yani ortada bir ev yapmak için gerekli tüm materyal mevcut, ama ev ortada değil. çnükü o malzemeleri bir araya getiren birisi gerekli ki ortaya ev çıksın. işte burada tanrı'nın yaratım gücü olan energeia devreye giriyor ev inşa ediliyor.
benzer şekilde, tanrı evreni ve insanı yaratıyor. ama köşesine çekilmiyor. çünkü sonsuz enerjiye sahip olduğu için sürekli bir yaratım halinde bulunması gerekiyor. bu sebeple de yarattıklarıyla sürekli ilgileniyor. tıpkı ameliyat yapan bir cerrah gibi, insan ruhunu onarmaya çalışıyor. ama bu tedavi için de doktora itaat şart:
"Öyleyse sevgili kardeşlerim, her zaman söz dinlediğiniz gibi, yalnız ben aranızdayken değil, ama şimdi yokluğumda da saygı ve korkuyla kurtuluşunuzu sonuca götürmek için daha çok gayret edin.Çünkü kendisini hoşnut eden şeyi hem istemeniz, hem de yapmanız için sizde etkin olan Tanrı'dır."
filipililer 2: 12-13
not: konuda türkçe kaynak az. ben de aristoteles'in felsefesi hakkında çok bilgiye sahip değilim. o sebeple bazı şeyleri yanlış anlamış olabilirim.