Türk toplumunun genel kafa yapısını, çocuk yetiştirme mantalitesini tek bir cümlede anlatan bir hitap.
Sanıyorum ki bu sinir bozucu, saçma sapan cümleyi hepimiz çocukluğumuzda mutlaka işitmişizdir ebeveynimizden. Sadece çocukluk ile sınırlı olsa yine iyi, yetişkin olmuş bireylere bile söyleyebiliyorlar. Bir duruma farklı bir bakış açısıyla bakarsın, "İcat çıkarma". Bir tartışmada aykırı görüşler sunarsın, "İcat çıkarma"... Bu örnekler daha çok uzatılabilir.
Türk Dil Kurumuna göre "icat" kelimesinin tanımları: "buluş" ve "gerçekmiş gibi gösterme çabası". Zaten "icat" kelimesinin ne anlama geldiği ve ne kadar önemli olduğu, buluşların, ülkeleri ve hatta insanlığı geliştiren, kalkındıran en önemli unsur olduğu bilincinde olsaydık lügatimizde "icat" kelimesinin ikinci anlamı "Gerçekmiş gibi gösterme çabası" olmazdı, dilimizde "icat çıkarmak" gibi zerre mantık barındırmayan, bomboş bir kelime bulunmazdı, bugün belki biz de tıpkı İsviçre gibi, Amerika Birleşik Devletleri gibi, Japonya gibi güçlü, gelişmiş bir ülke olabilirdik.
yapamadığı soruyu geçen ve icat çıkartmayan eğitimlilerin olduğu ülke, en fazla hindistan olur. "lan dünya çapında mühendislerimiz var, gezegenimizin BT başkentiyiz, neden halkımız sokayağa sıçıyor, birbirinin ağzından inek boku yiyor" diye takılıp kalısın. ki hindistan en iyisi, mucize sayılır şu hali bile. Neyse hindistan tarihi çok karışık fazla atıp tutmayayım.
arkadaş kurcalamadan, "bu neymiş" demeden, elini sokup kolunu çıkartmadan bilgi toplumu olmaz. önceki kitapları hatmetmek işin bir kısmıdır.
ayrıca buna zorlayan sistemler, müfredatlar, özellikle aşırı şişirilmiş müfredat: yok küre dağlarından bakır çıkar, yok edat tümleci, yok sakaların savaşları, yok lisede belirsiz integral vs. icat çıkatmasınlar diye geri bırakılmış toplumlara dayatılmış bir gelenektir. detayın detayında zihin lapa edilir. ingilizler hint bebelerine logaritma heaplatırken de aynını yaptılar.