David Wolpert ve William Macready tarafından 1997 yılında yayınlanmış "No Free Lunch Theorems for Optimization " adlı makalede geçen kavram. 1966'da heinlein tarafından yazılmış the moon is a harsh mistress adlı bilim kurgu romanıyla ün kazanan, ancak geçmişi daha eskilere dayanan "There ain't no such thing as a free lunch" (bedava öğle yemeği diye bir şey yoktur) deyişine gönderme içermektedir.
teorem kısaca, tüm optimizasyon algoritmalarının performanslarının, akla gelebilecek tüm olası problemlerde ortalaması alındığında, eşit derecede iyi performans gösterdiğini belirtir. yani her problem için çözüm olabilecek tek bir "en iyi algoritma" yoktur.
aslında wolpert'in no free lunch üzerine çalışması, 1700'lerde yaşamış iskoç filozof david hume'nin tümevarımsal akıl yürütme problemi üzerine çalışmalarının matematiğe uyarlanmış halidir. hume'ye göre a posteriori bilgi rasyonel olarak gerekçelendirilemez. tümevarımsal akıl yürütmenin de içgüdüsel olduğunu tartışır. geçmişteki bilgi geleceği garanti edemez. yani geçmişteki başarılı bir algoritma, gelecekteki bir problemin çözümünü garanti edemez.