okuyucular, yazıcılar gibi gruplara bölünmüştür. bu gruplardan da sonra fetö, yeni asya, hayrat vakfı gibi gruplar türemiştir.
anne tarafımda nurcu liderler olduğu için ortaokul ve lise yıllarımda bunlarn evlerinde çok kaldım diyebilirim. hayatımda geçirdiğim en kayıp zamanlardı. ama aile baskısı işte yapacak bir şey yok. islama ilgim olsa yine belki o ortam o kadar sıkıcı gelmezdi herhalde. ama lisede zaten kopmuştum islam'dan. müslüman olmamama rağmen de çok namaz kıldırdım cemaate mecburen. "hristiyan islam imamı" oldum yani bir nevi.*
bir 10-15 yıl kadar önce hayrat vakfı cemaat evinin genel yapısı astsubaya benzeyen bir abi yönetimindeki ergenler şeklindeydi. bu abi de genelde can sıkıntısını bu ergenlerden çıkartırdı. bu astsubay tarzındaki abinin üstündeyse cemaat evinin imamı olurdu. akşamları o gelirdi, risale-i nur dersleri yapılırdı.
bu hareketin bana kazandırdığı tek nokta yemek yapabilme yeteneği oldu sanırım. mecburen cemaat evinin aşçısı da olmuştum bir ara.
