Meslek hayatına başlayıp yoğun bir şekilde pay almaya başlayan nesil, insanlığın son sürümü. En kararlı sürümün kuşaktan hangi yılları kapsadığını öğrenmek için bir on yıl gerekiyor.
kafa yapısı olarak y kuşağı'ndan çok farklı olmayan kuşak. şimdi y kuağı 30'larında olduğu için belki z kuşağı tuhaf geliyordur. ama ben bunlarda kendi gençliğimi görüyorum.* 18-20 yaşımda ben de böyleydim.
tek sıkıntılı noktaları kendi fikirlerinin pek olmaması ve başkalarının fikirlerine muhtaç kalmaları bence. özellikle siyaset konusunda belirli kalıpların etkisinde çok kalıyorlar. bunun sebebi de kitap okumaktan ziyade internette takılmayı tercih etmeleri. "birileri benim için düşünsün, ben de onu alıp kullanayım" zihniyeti tehlikeli epey. ama olgunlaştıkça fikirleri de yerine oturur diye düşünüyorum.
bir de bu aralar twitter'dan uzak kalma sebebimdir kendileri.*
ilişkilerde bağlanma seviyesi çok düşük olan kuşak gibi geldi bana. şimdi burada da z kuşağı olan vardır alınmasın lafım meclisten dışarı ama bu kuşakta hiçbir ilişkiyi ciddiye alma eğilimi yok gibi.
90'lı yılların sonlarında ve yeni milenyumda doğanlara verilen isim.
Bu kuşağın genel özellikleri başına buyruk olmak, özgürlüğe düşkün olmak, bireysel hareketler vs.. Diğer kuşaklardan en büyük farkı teknolojiyi kullanmaları, bilgiye çabuk ulaşmaları. Ancak hangi bilgiye? Bu bilginin kaynağı ne, derinlemesine bakılmıyor. "bu kuşak bizi kurtaracak" diyenler var. Hele şunaaa.. Evinde bilgisayar başından kalkmayan, özgürlüğü bilgisayarıyla sınırlı olan, başına buyrukluğu eşek gibi çalışıp eve yorgun argın gelen annesine söken, her şey hakkında şikayetçi olup ama pijamasıyla evimde oturayım diyen gençler bizi kurtaracakmış. Üzgünüm ama böyle bir gençlik yarattılar. Ve bunu da öve öve bitiremiyorlar. Ancak görüyoruz ki kronik genç işsizlik hala devam ediyor.
Elbette her kuşak birbirinden farklıdır. Ancak bunu doğuran toplumsal ve siyasal koşullar vardır. Hiç bir kuşak doğduğu dönemden, siyasal koşullardan, sınıf mücadelesinin seyrinden bağımsız değildir.
Teknoloji ile pohpohlanan bu gençler sınıf kimliklerinden kopartılıyor. Gerçeklikten kopartılıyor. Biraz olsun bir şeyleri görenler bile teknoloji ile işlerini çözebileceğini ve sokak kültüründen uzak yetişiyor. 68 gençliği ile benzetilse de 68'de yaşananların o dönemde yaşanan grevlerin etkisi gözlerden kaçırılıyor. O günün gençlerinin işçilerle omuz omuza mücadele ettiği, Vietnam savaşına karşı durduğu o günkü örgütlülük düzeyi unutturuluyor.
"Ben z kuşağından umutluyum" diyenler ise olan bitenden ve buna karşı sorumluluktan kaçıyor.
