gizem, hayranlık, güzellik, zevk gibi duygu ve olguların oluşmasını sağlayan insan yapımı şeylerin tümü denebilir. zanaat ürünü materyaller de bu kapsama dahil edilebilir.
güzel sanatlar işitsel(edebiyat, müzik), dramatik(tiyatro, dans...) ve görsel(resim, heykel, yazı...) formlarda olmak üzere üç ana başlık ve bu başlıklar altına tasniflenmiş alt başlıklar şeklinde sıralanabilir.
efenim bitirdiğim okulun da adıdır kendisi. hem güzeldir hem sanat doludur. (çok açıklayıcı oldu) zira çirkin sanat yoktur. (kendi kendimi çürüteceğim en kısa zamanda, bu burda dursun) zamanında duyduğum en muhteşem iltifatın da isim babasıdır. şöyle;
-sen nerde okuyorsun? -ben güzel sanatlardayım. -içinde "güzel" kelimesi geçen bir yerde okumana hiç şaşırmadım. kalpler..kalpler..kalpler...
ya vakti olan insanın, ya fonu olan insanın, ya da ürettiği ürünün alıcısı olan yerde olan insanın rahatlıkla uğraşabildiği sanatlardır.
mesela ben çince kaligrafiyle uğraşıyorum. alıcısı yok, fonum yok, vaktim de pek yok. ama seviyorum lanet olasıcayı. başarılı mıyım? değilim. ama bambu kömüründen mürekkep taşının üzerinde kendi mürekkebimi üretmem bile hoşuma gidiyor. sanki 2000 yıl önce yaşamış bir çinli kaligraf gibi hissediyorum.*
demek ki güzel sanatlarla uğraşmak bize moral/motivasyon kaynağı oluyor.
mesela arapça kaligrafiyle uğraşsam, iki üç kuran ayeti yazsam epey para kaldırırdım sanırım. ama şimdi "pelür kağıdı kaç lira olmuştur ki?" diye kara kara düşünüyorum.
