"kuantum" gibi kişisel gelişim zırvalarına alet edilmiş olan felsefe. "hayata pozitif bakmaya çalışmak"tan daha ötesidir bu aslında. ama tıpkı yoga gibi içi boşaltıldı bunun da işte.
kurucusu kıbrıslı zenon'dur. ama aslında stoacı felsefenin kökeni sokrates'e kadar uzanır. sokrates'in öğrencisi olan antisthenes, kinizmi kurmuş ve kiniklerden etkilenen zenon da stoacı felsefeyi geliştirmiştir.
stoa felsefesi materyalist bir felsefedir. bu felsefeye göre doğa aktif ve pasif olmak üzere iki maddeden müteşekkildir. pasif maddeler harekete geçirilene kadar oldukları yerde dururlar. aktif maddeler ise pasif maddeleri harekete geçirir.
şimdi "teistler de bunu söylemiyor mu? nasıl materyalist bu adamlar?" diyebilirsiniz.
stoacılara göre doğa ve tanrı aynı şeydir. doğanın gücüyle pasif bir madde aktif bir maddeye dönüşebilir. yani doğada sürekli bir akış vardır. teistik dinlere göre ise tanrı doğanın üstündedir.
aslında stoacılık bu bakımdan hinduizm ve budizme çok benziyor. hem stoacılık hem de hinduizm kökenli dinler hep bir döngüden bahsediyor ve bu sebeple de evrenin başlangıcının ve sonunun olmadığını kabul ediyorlar.
