Kırmızı domates türk mutfağına 1800 yılında geldi. Bir İngiliz baş konsolos tohumları Halep civarına getirmiş ve oradan yayılmış. Bu da bir 100 yıl sürse 1900.
Saray mutfağına 1700 lerde gelmiş ama kavata adını verip yeşil halini kullanmışlar.
Domates kelimesi de Türkçe değil, Azeriler de "pomodor" diyor bu sebzeye.
Kültepe ve Kaniş Karum’unda ortaya çıkan çivi yazılı tabletlerde ise soğan ticareti ile ilgili kayıtlar bulunmuş. Anadolu topraklarında soğan en az 4000 yıldır var.
Bu noktada menemen soğanlı mı olur soğansız mı tartışması anlamlı değil.
Soğan ve yumurtanın toprak bir kapta et yağı ile buluşmasının üzerinden binlerce yıl geçmiş olmalı. Domatesin bu ekibe katılması ise yüzlerce yıl önce.
Yani, menemen soğansız olmaz.
Asıl soru "menemen domatesli mi olur domatessiz mi?"
Peki buna ben katılıyor muyum, yani menemenin soğanlı olması gerektiğine ?
Hayır. Ama katılmama nedenim yemeklere isim vermeyi anlamsız bulmamdan kaynaklanıyor.
Herkesin kendi yemek zevki var. Evinde farklı malzemesi var. Farklı Tuz, ekşi, acı standardı var.
Domates bile domates değilken (pembe sünger lan bu) menemen nasıl menemen olsun.
Yemeğin standardı olmaz. Yemeğe bile standart getiren kafa hayattan da yeterince keyif almaz.
Çok şaapmayın. Soğana domatese takılmayın önemli olan goygoy. Ağzının tadı yoksa menemen patlıcanlı olsa kaç yazar. (Domates yerine patlıcanlı ve soğanlı deneyin acayip güzel oluyor)
Soğanlı soğansızdan ziyade İçindeki domatesin sorgulanması gerekir. Yahu domates kadar içine girdiği şeyi cıvıtan besin nadir bulunur. Menemen dediğin domatessiz olmalıdır. Net.
