ursula le guin'in in aeneas denilen destanı, destanda yalnız adı geçen esas kızın gözünden tekrar anlatması... tarihi desen tarihi değil, fantastik desen, sonundaki bir şüpheli sahne hariç fantastik değil...
biz kral, kraliçe deyince ortaçağ görkemi, excalibur ayarında yüksek fantazi, hani en azından ışıltılı zırhlar kuşanmış muhafızların koruduğu asil kan vs. bekliyoruz. bu tip köy muhtarından hallice ama halkının daha samimi bir sevgisiyle kuşatılımış köy muhtarından hallice prensesler değil.
bu yüzden, dönemini anlatmak açısından daha gerçekçi, daha okunur.