Grup halinde oynanan ancak herhangi bir sayısınırlamasının olmadığı, ağırdan başlayarak gittikçe hızlanan , bazen ağır oyunların aralarda da kullanıldığı, halay başının yönetimindeki oyun türüdür. Tek kişinin oynadığı oyunlar da bir çok yörede sololar şeklinde mevcuttur.
Genellikle davul ve zurna eşliğinde oynanır. Dilli ve dilsiz kavallar , kabak kemane, rebap , bağlama , mey ve klarnet , zambır , çifte , def , dümbelek , darbuka erbane gibi sazlar da halaylara eşlik ederler.
Birbirini takip eden değişik hareket , tempo ve temalardan meydana gelirler. Ancak tek oynanan halaylar da çoğunluktadır.
Oyuncuların dizilişi ; sıra , halka , daire ya da yarım daire , karşılıkl ıeşleşme, serbet yürüme biçimindedir. Oyuncular , çeşitli durumlarda birbirlerinin serçe parmakların ıtutarak, kollarını birbirlerinin omuzlarına atarak , elleri kenetlemek sureti ile tutarak , bel kısımlarından sarılarak oyunlarını icra ederler.
Dizinin başındaki oyuncuya “halaybaşı” , sondakine ise “pöççük” ya da “pöççik” denir. Oyunu idare eden “halaybaşı”, zaman zaman sıradan ayrılarak tek başına bir takım hareketleri sergileyip tekrar yerine döner ve diğer oyuncularla birlikte oyuna devam eder.
