bir şiir bırak

  1. hayatın en hüzünlü anı,
    mevsimine kapıldığın kişinin
    bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını
    anladığın andır…
    bırak, gitsin…
    bırak, git…

    (bkz: )
    #5318 katre | 3 yıl önce
    0anket
    • paylaş
    • facebook
    • twitter
    • whatsapp