Amerikalı Psikolog Abraham Maslow'un 1943 senesinde "Psychological Review" isimli dergide yayımlanan "A Theory of Human Motivation" başlıklı makalesinde öne sürdüğü bir fikir.
İngilizcesi "Maslow's Hierarchy of Needs" şeklindedir.
Maslow daha sonra bu fikri, insanların doğuştan gelen merakına ilişkin gözlemlerini içerecek şekilde genişletti. Teori, temel olarak toplumun evrensel ihtiyaçlarını yansıtmayı amaçlar. Eksiklik ihtiyaçları ile büyüme ihtiyaçları arasında bölünmüştür ve iki ana teması, bireycilik ve ihtiyaçların önceliklendirilmesidir. Genellikle bir piramit şeklinde temsil edilir fakat Maslow'un kendisi hiçbir zaman bu hiyerarşiyi temsil edecek bir piramit yaratmamıştır. Özellikle eğitim, sağlık ve sosyal hizmet alanlarında psikolojik bir fikir ve aynı zamanda bir değerlendirme aracıdır. Yönetim eğitimi ve yüksek öğrenim de dâhil olmak üzere sosyoloji araştırmalarında popüler bir çerçeve olmaya devam etmektedir.
Bununla birlikte hiyerarşi, insanların davranışsal motivasyona içsel olarak nasıl katıldıklarını incelemek için kullanılır. Maslow, insan ihtiyaçlarının ve motivasyonlarının genel olarak hareket ettiği modeli tanımlamak için "fizyolojik" (physiological), "güvenlik" (safety), "ait olma ve sevgi" (belonging and love), "sosyal ihtiyaçlar" (social needs) veya "saygı" (esteem), "kendini gerçekleştirme" (self-actualization) ve "aşkınlık" (transcendence) terimlerini kullanmıştır. Teoriye göre bu, motivasyonun bir sonraki aşamada ortaya çıkabilmesi için önceki her aşamanın birey tarafından karşılanması gerektiği anlamına gelir. Hiyerarşi, insan davranışı bağlamında çaba ile motivasyonun birbiriyle nasıl ilişkili olduğunu açıklamak için kullanılmıştır. Bu seviyelerin her biri, bireyin, kendi hiyerarşisini tamamlaması için karşılaması gereken ihtiyaçlardır. Hiyerarşideki amaç, "kendini gerçekleştirme" aşamasına ulaşmaktır.
Yaygın olarak kullanılmasına ve araştırılmasına rağmen kesin destekleyici kanıtlardan yoksundur ve geçerliği akademide tartışılmaya devam etmektedir.
