oyuna white space denilen etrafı yılanlarla çevirili bir konfor alanı tasvirinde başlıyoruz, çıkmaya çalıştıkça etrafımızı çevreleyen yılanlar(bkz: üst ego) izin vermiyorlar omori'ye(bkz: alt ego)... buradan tek çıkış yolumuz ise --- 'çok hafif spoiler' --- manipüle edilmiş anılar veya intihar etmek... genelde o an hatırlayabildiği kadarıyla eski güzel anılarının, kendi hayal dünyasında işlenerek idealize ve mükemmelize edilmiş hallerine tanık oluyoruz oyun boyunca. bunu kel ile gerçek dünyada dışarı çıkınca arkadaşlarının ve çevresinin hiç de hayal dünyasındaki gibi olmadığından anlıyoruz. kendi illüzyonunda, her şeyi mükemmelize ve idealize ederek en iyi halleriyle hatırlamaya çalıştığını görüyoruz. bunu yapma amacı ise yaşadığı güzel anılara dönüşler yaparak kaçmaya çalıştığı kötü gerçeklerin bilincine çıkmasını engellemeye çalışması veya kendi deyişiyle tüm bunları kendinden gizleyip üstünü örtmeye çalışması (bkz: en duygusal final boss fight)
--- 'spoiler' --- ve tabi bu ilüzyon sırasındaki maceralarında asıl travmasını hatırlatan olaylara da denk geliyoruz. çözümü ise intihar ederek bu rüyadan uyanmakta buluyoruz veya zorunda kalıyoruz... oynarken her stab tuşuna bastığımda mahvoldum. maalesef başka bir seçeneğimiz de yok oyuna devam edebilmek için. ayrıca bunun tüm bunların güzel kurgulanmış birer illüzyon olduğunu white space'deki ışığa yakından baktığımızda da görebiliyoruz. lamba aslında siyah, yani o bembeyaz oda, saklamaya çalıştığı karanlığın üstüne inşa ettiği bir illüzyon. her şey aslında kapkaranlık. 'welcome to dark space'
--- 'çok hafif spoiler' --- omori rengarenk hayal dünyasının içerisinde adeta ben artık buraya ait değilim diye bağıran depresif ve simsiyah bir karakter. gerçek hayattaki kendisi olan sunny(bkz: ego) de aynen öyle ki, sunny'nin korktuğu zamanlarda, bitmek bilmeyen merdivenlerden iniyoruz adeta ama bu korkunun üstesinden gelip aynı merdivene geri dönünce aslında kısacık bir merdiven olduğunu, hayal dünyasının artık gerçek hayatını da manipüle etmeye başladığını anlıyoruz hatta yine korktuğu bu zamanlarda gidip aynaya baktığımızda tek gözlü siyah belirtinin
yani mari'nin ruhunun, intihar süsü vermek için ağaca astıklarında akıllarında kalıp travmalar oluşturan silüetin; musallat gibi peşimizde bizi takip ettiğini, hayatı bize zindan ettiğini görüyoruz. halbuki aynı mari bize hayal dünyasında can veren bir karakter... oyunun başlarında basil'in evine giderken çiçek tarlalarından geçiyorduk. mari'nin çiçek benzetmesini hatırlayın: 'o kötü ruhları uzaklaştıran ve etrafına iyilik saçan bir çiçek gibi' ve sonra omori'nin kurduğu hayali dünyadaki mutlu, capcanlı çevreye bakın. bu dünyanın her yerinde bizi piknik sepetiyle bekleyen ablamız mari var.
--- 'hafif spoiler' --- white space'deki kapıdan girdiğimizde ilk uğradığımız pembe sevimli yerin merdiveninde white space'yi çevreyeleyen yılanlardan birinin bizi beklediğini görüyoruz ve yanına gittiğimizde hadi bu günlük geçmene izin veriyorum diyor bildiğiniz. kötü anıların muhafızı olan bu yaratıklar sadece güzel anıları düşlememize izin veriyorlar. ama oyunun sonlarında oyun boyunca sürekli bize engel olan yılanların, kaçmaya çalıştığımız gerçeği bulmaya giderken bu sefer bize bir köprü olarak yardımcı olduğunu görüyoruz. [soz.lk/... görsel]
--- 'spoiler' --- omori'nin hayal dünyasındaki güzel maceralar devam etsin diye arkadaşlarının aklından basil'i çıkarmaya çalışması güzel bir ayrıntıydı. çünkü bir loop'a hapsolduğunun ve basil ile yüzleşince de maceraların biteceğini biliyor. bu yüzden basil'i arkadaşlarına unutturmaya çalışarak bu kaçınılmaz sonu ertelemeye çalışıyor aslında. 'you cannot escape the truth anymore' [soz.lk/... görsel]
yakalayabildiğim diğer bir detay da depresyonun evrelerinin oyundaki karakterlerle sembolize edilmiş olmasıydı. (bkz: inkar) basil (bkz: öfke) aubrey (bkz: pazarlık) omori (bkz: depresyon) sunny (bkz: kabullenme) hero
--- 'çok ağır spoiler' --- basil, sunny'nin mariyi itip öldürdüğünü kabul etmek istemeyip, mari'nin arkasında bir şey vardı o itti demeyi tercih ediyor. omori kendisini bu depresyondan kurtaracak çözümler arayışı içerisinde hayal dünyasında her şeyin istediği gibi olduğu bir ütopya kurup yönetiyor vs. vs.
--- 'çok hafif spoiler' --- ayrıca plütonun gezegenlikten çıkarılmasıyla ve sanat sergisinde pisüvar (bkz: marcel duchamp) sergilenmesiyle bazı şeylerle güzel dalga geçilmiş :)
çok övdüm şimdi kendimce yakaladığım mantık hataları ve eleştiriler: öncelikle ey sunny'nin hayırsız annesi, sen ne biçim bir annesin küçük çocuğu günlerce evde yalnız bırakıyorsun! her gece korkudan altımıza sıçtık senin yüzünden
--- 'çok ağır spoiler' --- bir diğer mantık hatası ise madem sunny mari'yi merdivenden itip öldürmüş sonra intihar gibi görünsün diye ağaca asmış, aradan geçen yıllar içerisinde hiç mi farkedilmemiş mari'nin vücüdandaki hasarların, yaraların ölüm sebebinin bu olmadığını gösterdiği.
ayrıca hikaye içerisinde omori'nin neden mari olayı yaşanmadan önce de depresif ve adının da esinlenildiği (bkz: hikikomori) tipte bir çocuk olduğunun backgroundını ayrıntılı bir şekilde görmek isterdim.
son olarak oyunun birden fazla sonu varmış ve yaptığımız seçimlere göre belirleniyormuş. (bkz: undertale) bitirdikten sonra mutlaka diğer alternatif sonlara da bakın.