eskinin iyi zamanı hatırlanır, kötüsü hatırlanmaz. Beyin iyi anıları şişirir kötüleri söndürür.
bir de işin keşif tarafı var: twitter başlığını okurken aklıma düştü. tam "ilk zamanları heyecanlıydı" yazarken farkettim ki olay eskiliği değil, hayata yeni girmesi. "ulan bu herhelde süper bir icat, bizi mutlu edecek, senelerce huzur saçacak" diye düşünürken pek bir seviyoruz. sonra bayağı olduğunu anlıyoruz.
eskiye özlem biraz da şeylerin ilk halinin umuduna, o balayı havasına özlem aslında.
