bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
Hiç yazmayıp da bir anda aradığın o günü hiç unutmuyorum. 32.katta çatıdaydım havalar yeni soğumuş ve ben güneşleniyordum. Telefondaki ismi görünce şaşırmıştım. Alla alla ne oldu diye.
Günlük hayatında neler olduğunu anlatmıştın. İnsan bir anda hiç birşey olmamış gibi arada konuşmadığımız günler olmasına rağmen neden sevincini paylaşır ki diye sormuştum kendi kendime. Galiba o zaman emin olmuştum..
Keşke bir anda arayıp tekrar hiç birşey olmamış gibi bana gününün nasıl geçtiğini anlatsan sonra bana sorsan nasıl geçti günün diye.. Anlatsam, anlatsan.. Dinlesem, dinlesem..
Ben ne zaman soğuyacağım. Ne zaman yangınım dinecek. Ne zaman merak etmeyi bırakacağım. Bilmiyorum. İnsan yıllar sonra evindeymiş gibi hissettiğinde o evi bırakmak istemiyor galiba..
İnsanlar tanıdıkça soğuyor benden demiştin. Anaçlığım kabarmış çocuğum gibi sarasım gelmişti. Salak mısın diyecek olmuş dememiştim. Nasıl olur nasıl.. Aslında yıllardır kendim için hissettiğim ve söyleyemediğim kendime bile ifade edemediğim şeylerin tercümanlığını yapmıştın. Mağrur bir şekilde gözlüğünün üstünden bakmıştın. Belki ne söylerim diye belki de bunu söylediğin için utanmıştın.. Ben de hayatımda Çoğu kez böyle hissetmiştim. Ne demek olduğunu bilirim çocukluktan beri sevgiye aç büyüyen biri olarak. Ve o gün tüm sevgimi akıtmıştım. Bırakmayacak, ellerini tutacaktım. Ancak yine bana bunu hissettiren sen oldun. Soğumuştun. Belki de hiç ısınmamıştın..
Bahaneler ardına sığınmış yaşam biçimi demiştin. Hiç o yaşam biçiminin içine beni düşünmemiştin. Elimden tutma cesareti göstermemiş sevgimden korkmuştun. Kaçak göçek hayatında kaçak göçek "ilişki" ler yaşamayı bırakıp biraz dinlenmeyi düşünmemiştin. Halbuki ikimize de iyi gelecekti biraz demlenme.
Olsun. Gitmelere alıştım yıllar içinde. İnsanların uzaklaşmasına, sevgimin yüceliğini kaldıramamalarına alıştım. Bunu övmek için söylemiyorum. Bu gerçekten böyle. Çokça sahiplenip insanların herşeyine koşmaya çalışıyorum bir insana ısınınca. Bu arkadaşlıkta, dostlukta, aile ilişkilerinde, romantik ilişkilerimde de böyle. Hata olduğunu düşünmüyorum. Böyle yaşamaya da devam edeceğim. Sevginin nefrete dönüşmesine izin vermeyeceğim.
Ne diyordu şair ; "Ne demek biliyor musun bir insanı sevmek. Birden dünyada kötü insan kalmıyor"