Öyle bir tarafım var ki bazen çok seveceğimi düşündüğüm insanları bilerek kendimden uzaklaştırmaya çalışıyorum. Çünkü sevgimin altında ezileceğini düşünüyorum. Sevince çok seviyorum. Birşey beklemesem de karşıdaki insan mahcubiyet yaşıyor. Öyle olunca da onu görmek bana acı veriyor. Bu yüzden kendimden soğutuyorum.. Bazen kendi kendime bu kadar uzaklaştırmasaydım hayatımda nasıl bir yeri olurdu, nasıl eğlenirdik acaba dediğim insanlar var. Merak ediyorum. Ama yine de pişman değilim.
