en basitinden türkiye'de doğmam bile tanrı'ya olan öfkemin en büyük sebeplerinden. diğer tüm sorunlarımın temelinde yatan da bu aslında. belki başka ülkede doğsam tanrı'ya bu kadar kızgın olmazdım galiba. ama o zaman da tanrı'yı tanımazdım.
işte tanrı ile aramda böyle tuhaf bir ilişki var. bazen çok öfkeleniyorum. ama sonra bu öfkemden pişman oluyorum.
yahu koskoca tanrı, senden neden nefret etsin? şu duygunun, "almanya bizi kıskanıyor yeenim" diyen adamdan ne farkı var? hadi diyelim senden nefret etti, çok daha farklı işkence metodları mevcut.*
işte yeri geldiğinde de böyle saçma sapan vehimlere kapılıyorum.
çok şükür; yhwh, zeus gibi de olabilirdi. o zaman işte talih konusunda odisseus ile yarışırdım galiba.
yalnız o değil de birçok konuda odisseus ile aynı denenmelerden, maceralardan (metaforik olarak. yoksa tek gözlü dev görmedim, calypso'ya seks kölesi olmadım.) geçiyorum. sonu hayrolsun.*