bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
Bu aralar içimdeki öfke taşıyor. Birisine kıyamadığım için başkasından çıkarıyorum hıncımı. Ama bu öfkeyi tabiiki arkadaşlarımdan sevdiklerimden çıkarmıyorum. Tüm öfkemi şef, müdür, patron bozuntularına yönlendirmiş durumdayım ve hayatımda hiç bu kadar kinle dolmadım.
Çalıştığım şantiyede şantiyenin yolu sıkıntılı. Dün bir arkadaşla birlikte yürürken köpekler sardı etrafımızı. Kitlendim kaldım. Arkadaş çantasıyla falan savurmaya çalıştı ama neyseki araba geldi birkaç yolumuza devam ettik. Ana firma şrfine gittim durumu anlattım ve sabahları duraktan almasını istedim. Şimdi de aradım. Ben sorun yaşıyorsam onlar da yaşayacak. Kimse sesini çıkarmamış dayatmamış maalesef. Herkes kendi imkanlarıyla gitmiş gelmiş. Ve üstüne bir de müdürün artistliği. Adam şantiyeye gelmiyor mesajla emir üstüne emir. Tehdit üstüne tehdit. S*kerler müdür bey. Neyse çağırdım bu deyyusu şantiyeye gelin de yüz yüze konuşalım sorunlarımız var dedim. Perşembe gelecek. Seve seve. ;)